مدح و وفات حضرت ام کلثوم سلام الله علیها
ای مــقـــامت فـراتـر از مــریــم ای شکــوهـت رسـاتــر از حــــوّا ام کــلــثــوم ! خــواهـــر زیــنــب عــصــمــت الله دوم زهـــــــــــرا پیـش پایـت تــمام حـــور و ملـک در رکـــــوع و سـجــــود افتـــاده نـســل بــرتـر ز خــانــوادۀ نــور! دخـت مــــولا و فـــاطـــمــه زاده ای حـجـابـت فــرشـتــه را چــادر حــوریـان در طـواف مـعـجـر تو آن قـــدر نـــاز داری ای بــانـــو! بـال جـبـریــل فــرش مـعــبـر تـو از نـفـسـهایت ای نسـیـم بـهـشـت! بــوی عــطــر و گــلاب می آیـــد الـتـمــاس دعـای نـیــمــه شــبــان ســوی تـو مــسـتــجـاب مــی آیــد تو کـجــا و تــبــار نـاپـاکـان....!؟ تـو مــلـیـکـه ز عــالـم مـلـکــوت! تـو بـهـشـتــی چـه نـسـبـتـی داری به کویــر و به دوزخ و برهـوت؟ قرص خورشید و زمهیر سیاه...!؟ جمع ایـمـان و کـفـر ممکن نیـست هرکـــه ایــن قصـه را کنـد بــاور به خدا شیـعـه نیست مـؤمن نیست انــتــهـای عـــروج جــبــرائـــیــل اولــیــن پـــلـــۀ مــــقــــام شـــمــا کـــربــلا زنـده مــانـــده امــا، بــا خــطــبــۀ زیـنـب و کـــلام شــمــا مـثــل زیـنـب غــروب عــاشــورا داغـــــــدار بــــــرادرت بـــــودی آمــــــدی در حـــوالـــی گــــودال و کــمــک حــال مـــادرت بـودی دست سنگـیــن عـصـر عــاشــورا روی مـــاه تو را کــبـود، نــمــود آن طـرف زیـنـبــی که بـود سـپـر این طـرف تـو مـیـان آتـش و دود مـثـل زینب مـیــان بــزم شـــراب تکــیـــه گـــاه یــتــیــم اربـابــــــی کـربـلا؛ کوفـه؛ شـام؛ کرب و بـلا تـا مـدیــنـه چـو مـاه، مــی تــابــی زیـنـب و تــو؛ مـکـمــل عـشـقـیــد تو درخشـنده؛ زیـنب المـاس است ادبـــت در مـقــابـــــل خـــواهــــر در مثل، چون حسین و عباس است |